این میوه پر خاصیت در هند رشد کرده و به سافدا معروف است ، انبه با پسته و بادام هندی هم خانواده است و 1000 نوع مختلف دارد . این میوه ی هسته دار از دو بخش عمده تشکیل شده است:قسمت گوشتی بیرونی و هسته. قسمت گوشتی، هسته را دربرمی گیرد و در داخل هسته نیز، دانه ی انبه قرار دارد. نارگیل، گیلاس، آلو، هلو، زیتون و خرما نیز میوه هایی از همین دسته اند .
درخت انبه ازجمله درختان همیشه سبز است که تقریبا فقط در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری رشد می کند. حدود 300 یا 400 سال بعد از میلاد مسیح، انسان ها دانه های انبه را از آسیا به خاورمیانه، شرق افریقا و امریکای جنوبی آوردند و اولین بار در مالزی، آسیای شرقی و همچنین شرق افریقا کِشت کردند. اما درنهایت مکتشفان پرتغالی، انبه را به مردم افریقا و برزیل معرفی کردند .
انبه، میوه ی ملی هند، پاکستان و فیلیپین و همچنین درخت ملی بنگلادش است. از میوه و برگ های آن برای تزئین مراسم مذهبی، جشنواره ها، جشن ها و همچنین مراسم عروسی استفاده می شود. در بسیاری از داستان های اساطیر هند، به میوه ی انبه اشاره شده است. درواقع گفته می شود بودا در یکی از باغ های انبه، زیر سایه ی درخت انبه مراقبه کرده است .
